درود بر همه اعضاء انجمن و همه اساتید محترم شرمنده ام والله که این پست رو گذاشتم یه تجربه است که شاید خیلی
یا زودتر رسیده باشن بهش و گفتنش تکراری باشه ولی خالی از لطف نیست !حقیقتش الان یه هفته ایه که این آنفولانزای
دست از سر ما بر نداشته حالا همه میگید خوب این چه ربطی داره حقیقتش توی این مدت که مریض بودم به یه
نتیجه دیگه و یه بیماری دیگه در وجود خودم و شاید خیلی آدمهای دیگه پی بردم این بیماری حرص وطمع
(نصبت به یادگیری برنامه های مختلف و پر زرق و برق دیگه است)
شرمنده ام ولی قصد توهین ندارم .بیشتر منظورم به خودمه و اینکه این بیماری رو قبلا هم داشتم و چرا تا حالا
نتونستم جلوشو بگیرم یکم اراده میخواست که این آنفولانزا باعث شد که این اراده رو در من قوی کنه
و بعد از 15 سال پشت کامپیوتر نشینی و 3چهار سال کار با برنامه های مختلف و 40 سال سن بالاخره پی به این
ضرب المثل بابام بردم ( جور بنگشت هی ای شاخه او شاخه نپر) (مثل گنجشک این شاخه اون شاخه نپر)
و تصمیم گرفتم با اراده فقط با فتوشاپ و افترافکت وپریمیر (برای تدوین نهایی ) کار کنم و همین سه مارا بس
آخه همینم خودش خیلیه یعنی فتوشاپ و خصوصا افتر افکت آپشن های زیادی داره و اگه خوب خوب باهاش کار کنی
و همه چیشو یاد بگیری قشنگ میتونه کارای خوبی انجام بدی و اینکه دیگه سراغ زیبراش و تری دی مکس و مایا نرم و تموم اون
برنامه های اضافی رو هم روی سیستمم در یک حرکت انقلابی پاک کردم
خوبه ما بعد 40 سال به این نتیجه رسیدیم خوب ببخشید سرتون رو درد آوردم ممنونم که مطلب رو خوندید امیدوارم این تجربه بدردتون بخوره چون والله به قول قدیمیا و حالا ما که جز قدیمیاییم این راهو رفتیم شما یه راه جدیدترو امتحان کنیدکه تجربه بشه برای بعدها!
پایدار باشید