چرا کمپانی های بزرگی همچون پیکسار انیمیت دستی را به موشن کپچر ترجیح می دهند؟
در حال حاضر استفاده از موشن کپچر برای درست کردن انیمیشن های رئال لایف مورد استفاده فراوان قرار می گیرد، اما همچنان کمپانی های بزرگی همچون پیکسار به استفاده از روش سنتی و سخت ساخت انیمیشن (فریم به فریم) افتخار می کنند و این روش را به موشن کپچر که به مراتب راحت تر است ترجیح می دهند. اما چرا این کمپانی ها روش سخت تر را برگزیده اند؟
درست است که استفاده از موشن کپچر برای برخی کاراکتر ها مشکلات و دشواری هایی دارد اما در مورد بیشتر کاراکتر ها ما می توانیم از این روش برای سهولت در کار انیمیت استفاده کنیم.
در بیشتر انیمیشن های پیکسار کاراکتر ها انسان نیستند و اگر شاید پیکسار می توانست موشن کپچر را بر روی اسباب بازی ها، حشرات، هیولا ها، روبات ها، خرس ها، پرندگان، ماهی ها، موش ها، ابر قهرمانان، اتومبیل ها و دایناسور ها نصب کند دست به این کار می زد.
درصد فراوانی از فیلم های انیمیشنی پیکسار دارای کاراکتر های غیر انسانی هستند. حتی در کاراکتر هایی که تقریبا شبیه انسان هستند همچون «وودی» در داستان اسباب بازی مشاهده می کنیم که رفتار ، حرکات و راه رفتن او به صورت کاریکاتور گونه است و شباهتی به یک انسان واقعی ندارد. بازی و عملکرد انسان ها محدود به آناتومی و فیزیک انسانی است. وزن و اندازه هر قسمت بدن، اینرسی و مقیاس بدن ما باعث می شود تا حرکات ما به نحوی محدود شوند. اگر ما بخواهیم موشن کپچر یک انسان 2 متری را به یک کاراکتر 20 سانتی متری منتقل کنیم مطمئنا بسیار عجیب و غریب خواهد شد و نتیجه مطلوبی نخواهد داشت.
حقیقت این است که انیمیشن یک فرم پیچیده و جذابی از هنر است و در این هنر چندین راه میان بر برای رسیدن به هدف وجود دارد (همچون موشن کپچر) و این چیزی است که انیماتور ها به آن علاقه زیادی ندارند. انجام انیمیت دستی و یا فریم به فریم نه تنها به فهمیدن هنر نیاز دارد بلکه آشنایی از حرکات و فیزیک در آن امری اجتناب ناپذیر است.
پاسخ با نقل قول
