پردازنده

پردازندهٔ چند هسته‌ای از اجزای رایانشی و محاسباتی است که دو یا چند پردازنده مستقل واقعی (به نام «هسته») دارد، که واحدهایی برای خواندن و اجرای دستورالعمل‌های برنامه هستند. این دستورالعمل‌ها عموما دستورالعمل‌های معمولی CPU از قبیل اضافه کردن، انتقال داده‌ها، و انشعاب است، اما هسته های متعدد می توانند در همان زمان دستورالعمل های بیشتری را اجرا کنند که موجب افزایش سرعت کلی برای برنامه های تابع رایانش موازی می‌شود. تولید کنندگان معمولا هسته‌ها را بر روی یک قطعه مدار مجتمع (IC) ادغام می‌کنند، و یا بر روی چند قطعه در یک بسته تراشه عرضه می‌کنند.